ΕPAW - ΠAΡΑΝΟΜΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΕ της Ε.Ε.;;;

Σχετική ανάρτηση στο "Παγκρήτιο Δίκτυο Αγώνα κατά των Βιομηχανικών ΑΠΕ": 
https://sites.google.com/site/pankretiodiktyoagonakatavape/news/paranomotoprogrammaapeteseedtteseuropaiekesplatphormaskatatonaiolikonparkon

Το Παγκρήτιο Δίκτυο Αγώνα κατά των Βιομηχανικών ΑΠΕ, στα πλαίσια της  δράσης του ενάντια στην σχεδιαζόμενη επέλαση - καταστροφή της Κρήτης από τους γιγάντιους αιολικούς, ηλιοθερμικούς, υβριδικούς - αντλησιοταμιευτικούς και ηλιακούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (σε μεγέθη σχεδόν δεκαπλάσια από τις πραγματικές ανάγκες του νησιού), ήδη από το Γενάρη του 2013 έχει γίνει μέλος στην Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα κατά  των Αιολικών Πάρκων (EPAW) http://www.epaw.org/index.php?lang=el.

 Στην πλατφόρμα αυτή που έχει συσταθεί από το 2008, συμμετέχουν  ως μέλη 613 οργανώσεις από 24 ευρωπαϊκές χώρες.

Τον Μάρτιο του 2013 η EPAW κατέθεσε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προσφυγή κατά της παράτασης, για μετά το 2020, του προγράμματος ΑΠΕ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η νομική προσφυγή έγινε δεκτή, σε πρώτη φάση, από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η  EPAW εξέδωσε το παρακάτω σχετικό Δελτίο Τύπου, το οποίο μεταφράσαμε και σας παρακαλούμε για τη δημοσίευση του.

Παράνομο το πρόγραμμα ανανεώσιμων της Ε.Ε.;

 Η νομική προσφυγή έγινε δεκτή από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκανε δεκτή την προσφυγή που
κατατέθηκε από την Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα Ενάντια στα Αιολικά (EPAW). Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται σε 12-18 μήνες. Οι 613 συλλογικότητες που συνθέτουν την πλατφόρμα, χαιρετίζουν την απόφαση αυτή σαν μια πρώτη νίκη στη μάχη τους να καταστήσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπόλογη για τα καταστροφικά αποτελέσματα της ενεργειακής πολιτικής της. Τα δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών έχουν παραβιαστεί, ισχυρίζονται, και επιτέλους θα αποδοθεί δικαιοσύνη. 

Η Επιτροπή απέτυχε να εκπονήσει τεχνικές μελέτες που προσδιορίζουν πόσοι τόννοι ορυκτών καυσίμων θα εξοικονομηθούν πραγματικά, από τις εκατοντάδες χιλιάδες ανεμογεννήτριες που προσπαθεί να επιβάλει στους ντόπιους πληθυσμούς και επάνω στα χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα. «Προκύπτει, με βάση τις εκτιμήσεις διαφόρων ανεξάρτητων μηχανικών, ότι δεν θα υπάρξει καμία απολύτως εξοικονόμηση, έτσι οι άνθρωποι είναι περισσότερο από ποτέ νομημοποιημένοι να ζητήσουν αποζημιώσεις», λέει ο Mark Duchamp, διευθυντής της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας Ενάντια στα Αιολικά*.

Η Συνθήκη του Άαρχους επισημαίνει ότι προγράμματα τα οποία επηρεάζουν το περιβάλλον θα πρέπει να εκπονούνται με διαφάνεια και με τη συμμετοχή της κοινωνίας. Αυτό σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι για τα πλεονεκτήματα των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως επίσης και για τα κόστη και για τις ανεπιθύμητες επιπτώσεις τους. «Αντίθετα» επισημαίνει ο κ. Duchamp «η Επιτροπή παπαγαλίζει τα αιτήματα του κλάδου των επιχειρηματιών αιολικής ενέργειας χωρίς να τα ελέγχει».

 Για παράδειγμα, η ευρωπαϊκή πολιτική αιολικής ενέργειας είναι βασισμένη στην ιδέα ότι η όποια ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από ανεμογεννήτριες, θα εξοικονομεί τα ορυκτά καύσιμα που θα ήταν αναγκαία για την παραγωγή της με συμβατικά μέσα. «Αυτός ο εσφαλμένος ισχυρισμός που προβάλλεται από την βιομηχανία αιολικών, υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή χωρίς τη δέουσα προσοχή», κατηγορεί ο Duchamp. «Εάν είχαν κάνει σωστά τη δουλειά τους, θα είχαν ανακαλύψει ότι οι συμβατικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής θα αναγκάζονταν να αυξομειώνουν την παραγωγή τους προκειμένου να εξισορροπήσουν την ασταθή παραγωγή των αιολικών, καίγοντας περισσότερα καύσιμα κατά τη διαδικασία,. όπως ένα αυτοκίνητο που αφήνει την εθνική οδό και παγιδεύεται στην κίνηση της πόλης. Ακόμα πιο πολλοί θερμοηλεκτρικοί σταθμοί πρέπει να κατασκευαστούν για να σταθεροποιηθεί η ενέργεια που παράγεται από τους πάντα μεταβλητούς άνεμους. Και αν προστεθούν και όλοι οι άλλοι παράγοντες που η Επιτροπή δεν έχει διερευνήσει (π.χ. αναβάθμιση των εθνικών δικτύων μεταφοράς υψηλής τάσης), στο τέλος δεν υπάρχει καθαρή εξοικονόμηση διοξειδίου του άνθρακα. Μερικοί μηχανικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι ακόμα και η αύξηση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων».

Αυτή η άποψη της EPAW στην προσφυγή που έγινε δεκτή από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, δείχνει πόσο σημαντική θα είναι για το μέλλον της Ευρώπης. «Εάν τα αιολικά πάρκα δεν βοηθούν στη μείωση της κατανάλωσής μας σε ορυκτά καύσιμα, τότε δεν έχουν λόγο ύπαρξης και θα πρέπει να αποσυρθούν», προσθέτει ο διευθυντής της Πλατφόρμας. «Μάλιστα, οι παράπλευρες απώλειες που προκαλούν είναι μη αναστρέψιμες και ποικίλουν από τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία τα πουλιά και τις νυχτερίδες, μέχρι τις επιδοτήσεις που αυξάνουν το δημόσιο χρέος, και τους ταχέως αυξανόμενους λογαριασμούς του ηλεκτρικού έως και τη μαζική απώλεια θέσεων εργασίας. Αυτές οι απόψεις για το πρόγραμμα της Ε.Ε. επίσης δεν έχουν αξιολογηθεί, και σίγουρα δεν επικοινωνούνται στο κοινό με διαφανή τρόπο. Πρόκειται για μια σοβαρή παραβίαση της συνθήκης του Άαρχους και περιμένουμε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να αποφανθεί ότι η παράταση του προγράμματος μετά το 2020 δεν έχει την απαιτούμενη νομιμοποίηση. Αυτό με τη σειρά του θα βοηθήσει τους Ευρωπαίους να αμφισβητήσουν την νομιμότητα και την ορθότητα του τωρινού προγράμματος ΑΠΕ της ΕΕ.

Για περισσότερες πληροορίες

Mark Duchamp +34 693 643 736 Διευθυντής της EPAW www.epaw.org save.the.eagles@gmail.com

*Η Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα Ενάντια στα Αιολικά συγκεντρώνει 613 συλλογικότητες από πραγματικά και δυνητικά θύματα των αιολικών πάρκων σε 24 χώρες.

 

FOR IMMEDIATE RELEASE

EU renewables programme: unlawful?

Legal recourse accepted by EU Court of Justice

The Court of Justice of the European Union has accepted to process the recourse presented by the European Platform Against Windfarms (EPAW) (1). The ruling of the Court is expected in 12 - 18 months. The 613 associations composing the platform are hailing this as a first victory in their fight towards holding the European Commission accountable for the catastrophic results of its energy policy. The rights of European citizens have been violated, they claim, and at long last justice will be done.

The Commission has failed to conduct technical studies calculating how many tonnes of fossil fuels will really be saved by the hundreds of thousands of wind turbines it wants to force onto rural populations and on avian and marine life. “As it turns out, various independent engineers estimate there will be no savings at all (2), so the people are more than justified to seek redress,” says Mark Duchamp, the conservationist who runs EPAW.

The Aarhus Convention (3) requires that programmes that will affect the environment be elaborated with the participation of the public in a transparent manner. This means that Europeans should have been fully informed of the benefits of the EU renewable energy programme, as well as of its costs and undesirable impacts. “Instead”, argues Duchamp, “the Commission has been parroting the claims of the wind industry without verifying them.”

For instance, the European windfarm policy is based on the idea that any electricity produced by windfarms would save the amount of fossil fuels that would be necessary to produce it by conventional means. “This erroneous claim, promoted by the wind industry, has been adopted by the European Commission without due diligence”, accuses Duchamp. “Had they done their homework, they would have discovered that fossil fuel power stations, forced to ramp their production up and down to balance the erratic production from windfarms, are burning more fuel in the process, like a car leaving the highway and getting caught in city traffic. Yet more fossil fuel power stations must be built to stabilise the production generated from always variable winds. And if you add all the other factors which the Commission did not investigate (e.g. upgrading the national grid of HT power lines), in the end there are no net savings of CO2. Some engineers even suggest that the net overall result could be an increase in fossil fuel consumption.” (2)

This aspect of EPAW’s recourse to the Court of Justice shows how important it may be for the future of Europe. “If windfarms are not helping to save on our consumption of fossil fuels, then they have no raison d’être and should be scrapped,” adds the conservationist. “Indeed, the collateral damage they cause is unsustainable, from people’s health to their quality of life and the value of their homes, from massacres of birds and bats to underwater acoustic pollution causing whales to beach, from billion-dollar subsidies to growing public debt, and from fast-rising power bills to fuel poverty and the wholesale destruction of jobs (4). These aspects of the EU programme have not been assessed either, and in any case were not communicated to the public in a transparent manner. It is a serious violation of the Aarhus legislation, and we expect the Court of Justice to rule that the extension of the programme beyond 2020 has no proper authority; this in turn will cause Europeans to question the legality and the soundness of the current programme.”